در مرحله خوشه زنی (بوتینگ) گندم، تغذیه مناسب برای افزایش عملکرد دانه و کیفیت محصول بسیار مهم است. توصیه های کلی برای استفاده از کودها به شرح زیر است:

۱. کودهای اصلی مورد نیاز:

• فسفر (P)

  • نقش: بهبود تشکیل دانه، تقویت ریشه و انتقال انرژی.

  • پیشنهاد: استفاده از کودهای فسفاته مانند سوپر فسفات تریپل (TSP) یا دی آمونیوم فسفات (DAP) (در صورت نیاز خاک).

  • مقدار: بستگی به آزمون خاک دارد، اما بهطور معمول ۵۰–۷۰ کیلوگرم در هکتار.

• پتاسیم (K)

  • نقش: افزایش مقاومت به خشکی، بیماریها و بهبود پر شدن دانه ها.

  • پیشنهاد: کودهای پتاسیمی مانند سولفات پتاسیم یا کلرید پتاسیم (MOP).

  • مقدار: ۴۰–۶۰ کیلوگرم در هکتار (بر اساس آزمون خاک).

۲. کودهای ثانویه و ریزمغذی ها:

• روی (Zn) و منیزیم (Mg):

  • نقش: جلوگیری از ریزش خوشه ها و بهبود فتوسنتز.

  • پیشنهاد: استفاده از سولفات روی (۲–۳ کیلوگرم در هکتار) یا سولفات منیزیم (به صورت محلولپاشی).

• بُر (B):

  • نقش: کمک به گردهافشانی و تشکیل دانه.

  • پیشنهاد: محلولپاشی با کودهای حاوی بُر (مانند اسید بوریک).

۳. نیتروژن (N):

• در مرحله خوشه زنی نیاز به نیتروژن کاهش مییابد، اما در صورت مشاهده کمبود (زردی برگها):

  • پیشنهاد: استفاده از اوره به صورت محلولپاشی (۵–۱۰ کیلوگرم در هکتار) یا نیترات آمونیوم.

  • هشدار: مصرف بیش از حد نیتروژن باعث ورس (خوابیدگی) و افزایش بیماریها میشود.

۴. روش مصرف:

• محلولپاشی:

  • برای جذب سریع ریزمغذیها (مثلاً روی و بُر) در این مرحله بسیار مؤثر است.

  • زمان: صبح یا عصر برای جلوگیری از سوختگی برگها.

• آبیاری همراه با کود npk

  • کودهای محلول در آب (مانند NPK 20-20-20) را میتوان همراه آبیاری استفاده کرد.

۵. نکات کلیدی:

• آزمون خاک بهترین راه برای تنظیم دقیق کودهاست.

• از مصرف بیش از حد نیتروژن خودداری کنید تا گیاه مستعد خوابیدگی نشود.

• در مناطق با خاک قلیایی، جذب ریزمغذیها کاهش مییابد؛ بنابراین محلولپاشی توصیه میشود.

با رعایت این نکات، میتوانید به افزایش عملکرد و کیفیت گندم در مرحله خوشه زنی کمک کنید! 🌾